Jak leczyć astmę oskrzelową?

Zasady leczenia astmy oskrzelowej zostały obszernie opisane w raporcie GINA – Światowej Organizacji na rzecz zwalczania astmy. Raport ten jest co pewien czas aktualizowany w miarę postępu wiedzy medycznej. Jest również zbiorem najważniejszych wytycznych, jak prawidłowo rozpoznawać i leczyć astmę.

Głównym celem leczenia astmy jest osiągnięcie i utrzymanie kontroli choroby.

Leki stosowane w astmie możemy podzielić na:

  • leki kontrolujące – czyli leki, które pozwalają na osiągnięcie i utrzymanie kontroli astmy. Pacjent powinien je przyjmować codziennie, bez względu na to czy w danym okresie prezentuje objawy choroby, czy nie (jeśli nie ma objawów, to dlatego, że prawidłowo się leczy),
  • leki doraźne – takie, których początek działania jest szybki, ale działają krótko. Powinno się je stosować tylko w przypadku pojawienia się nagłej duszności czy skurczu oskrzeli. Pacjent powinien zawsze je mieć przy sobie, bo często nie da się przewidzieć, kiedy nastąpi pogorszenie.

 

Zgodnie z najnowszym raportem GINA najważniejszą rolę w kontrolowaniu astmy jako choroby zapalnej, odgrywają leki przeciwzapalne. Ponieważ proces zapalny i główne objawy astmy dotyczą dróg oddechowych, najbardziej odpowiednią drogą podania leków jest podawanie wziewne.

Najważniejszą więc grupą leków przeciwzapalnych w astmie są sterydy wziewne. Aktualnie stosowane w astmie sterydy wziewne działają niemal wyłącznie miejscowo i mogą być stosowane przez wiele lat bez obawy o działania ogólnoustrojowe. Kiedy pacjent ma przeciwwskazania do sterydów wziewnych lub nie działają one wystarczająco, lekami przeciwzapalnymi, które często umożliwiają kontrole choroby, są tzw. leki antyleukotrienowe (np. montelukast).

Drugą grupą leków kontrolujących astmę są długodziałające leki rozszerzające oskrzela. Najczęściej są dodawane do leczenia wtedy, gdy pacjent nie może osiągnąć lub utrzymać kontroli astmy przy pomocy samych sterydów wziewnych. Do tej grupy leków należą np. tzw. Β2-mimetyki długodziałające.

Im cięższy przebieg choroby, tym bardziej intensywne musi być leczenie, aby utrzymać kontrolę objawów. Leczenie pacjentów z ciężką postacią astmy powinien prowadzić specjalista pulmonolog – alergolog.