Jak poradzić sobie z dusznościami przy astmie i z POChP?

Dla chorego na Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc (POChP) duszność oznacza brak tchu połączony z niemożnością wykonania głębokiego oddechu. Jedną z przyczyn duszności jest utrudniona praca przepony, głównego mięśnia biorącego udział w oddychaniu. Zwykle duszność jest większa w godzinach porannych niż w pozostałych porach doby. Jest ona najgorszym objawem POChP, a jej odczuwanie oznacza, że choroba jest już zaawansowana i wymaga stałego leczenia.

Kiedy duszność (brak tchu) pojawia się podczas wysiłku fizycznego, można podejrzewać, że jest to objaw Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc. Jak się zachować, aby w takiej sytuacji opanować duszność? Przede wszystkim należy przerwać wysiłek oraz odłożyć wszelkie przedmioty trzymane w rękach. Następnie, stojąc, należy oprzeć się rękami o poręcz krzesła lub krawędź stołu, pochylić nieco do przodu i powoli oddychać (nie głęboko) wciągając powietrze nosem, a wydychając ustami z wargami zwężonymi jak do gwizdania. Można też usiąść pochylając się ku przodowi i oprzeć wyprostowane ręce na kolanach. Duszność powinna ustąpić po kilku minutach.

Często duszność pojawia się u chorego poza domem, gdzie nie ma omówionych wyżej możliwości. Wtedy do oparcia się można wykorzystać ścianę domu lub inny przedmiot. Należy oprzeć się o niego plecami, stanąć w niewielkim rozkroku, ręce oprzeć na biodrach i powoli oddychać, starając się jak najbardziej wydłużać wydech.

Takie naturalne metody pomagające opanowywać duszność u chorych na POChP są jedynie uzupełnieniem właściwej terapii farmakologicznej. Większość leków, jakie przyjmują chorzy na POChP, ma za zadanie zapobiegać właśnie odczuwaniu duszności i dlatego osoby, u których się one pojawiają, powinny udać się do lekarza w celu wykonania badania spirometrycznego i postawienia prawidłowej diagnozy. Jest ona szczególnie ważna, ponieważ uczucie duszności jest wspólnym objawem dwóch, często mylonych ze sobą chorób: POChP i astmy, a błędne rozpoznawanie astmy u chorego na POChP może doprowadzić do wielu powikłań. Niestety lekarze podstawowej opieki zdrowotnej zbyt rzadko korzystają z badania spirometrycznego dla rozpoznania przyczyny duszności.